Λουί ντε Φιούνες: Ο ιδιοφυής μάστερ της κωμωδίας που έκανε τον κόσμο να γελάσει
Ο Λουί ντε Φιούνες δεν ήταν απλώς ένας ηθοποιός – ήταν ένα φαινόμενο. Με το μοναδικά εκφραστικό του πρόσωπο, τις υπερβολικές του χειρονομίες και ένα χιούμορ που δεν γνώριζε σύνορα, κατάφερε να γίνει ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Παρότι το πρόσωπό του έγινε συνώνυμο με το γέλιο, λίγοι σήμερα θα τον αναγνώριζαν από τις φωτογραφίες της νεότητάς του.
Από την Ισπανία στη Γαλλία: Ταπεινά ξεκινήματα
Γεννημένος στις 31 Ιουλίου 1914 στο Κουρμπεβουά, κοντά στο Παρίσι, ο Λουί Ζερμέν Νταβίντ ντε Φιούνες ντε Γκαλάρζα καταγόταν από ισπανική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και η μητέρα του πιανίστα – και οι δύο άφησαν πίσω την Ισπανία για μια νέα ζωή στη Γαλλία.

Ο μικρός Λουί μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες, μέσα σε ένα περιβάλλον με οικονομικές δυσκολίες και συνεχείς προσαρμογές. Ήταν ζωντανός, γεμάτος φαντασία, και ανήσυχο πνεύμα. Αν και δεν ξεχώριζε στο σχολείο, διέθετε έντονη προσωπικότητα και φυσικό ταλέντο που τον έκανε αγαπητό σε όσους τον γνώριζαν.
Η τέχνη ως καταφύγιο
Από νωρίς έδειξε κλίση στις τέχνες. Του άρεσε να ζωγραφίζει, να ακούει μουσική, να μιμείται εκφράσεις και να παρατηρεί τους ανθρώπους. Ήταν πολύγλωσσος – μιλούσε γαλλικά, ισπανικά και αγγλικά – και είχε εξαιρετικό μουσικό αυτί. Αρχικά ονειρευόταν να γίνει ζωγράφος, αλλά τελικά, η ζωή του έδειξε έναν άλλο δρόμο.

Από πιανίστας σε σταρ του κινηματογράφου
Πριν ασχοληθεί με την υποκριτική, εργάστηκε ως ταχυδρόμος, λογιστής, ακόμη και διακοσμητής. Ωστόσο, η πραγματική του αγάπη ήταν η μουσική. Έπαιζε πιάνο σε παριζιάνικα καφέ και καμπαρέ, κυρίως τζαζ.
Κάπου εκεί ήρθε η επαφή με το θέατρο και τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε μαθήματα υποκριτικής και έκανε τα πρώτα του βήματα στη σκηνή. Η καριέρα του στον κινηματογράφο ξεκίνησε σχετικά αργά – ο πρώτος σημαντικός ρόλος του ήρθε στα 30 του, ενώ η μεγάλη του επιτυχία ήρθε μετά τα 50.

Μια θρυλική καριέρα με απλή καθημερινότητα
Ο Λουί ντε Φιούνες συμμετείχε σε περισσότερες από 150 ταινίες, πολλές από τις οποίες έχουν πλέον γίνει διαχρονικά διαμάντια του γαλλικού σινεμά. Από τον «Χωροφύλακα του Σαιν-Τροπέ» και το «Φαντομάς», μέχρι τον «Τσιγκούνη» και το «Φτερό ή πόδι», κάθε του εμφάνιση σήμαινε γέλιο και επιτυχία.
Παρά την τεράστια φήμη του, παρέμεινε ένας απλός, συγκρατημένος άνθρωπος, αφοσιωμένος στην οικογένειά του και ξένος προς τη χλιδή του σταρ σύστεμ.
Το γέλιο που δεν σβήνει
Ο Λουί ντε Φιούνες έφυγε από τη ζωή το 1983, αλλά το έργο του εξακολουθεί να προκαλεί αυθεντικό γέλιο. Οι ταινίες του συνεχίζουν να παίζονται, να αγαπιούνται και να συστήνονται σε κάθε νέα γενιά.
Ήταν – και παραμένει – ένα σύμβολο της ευρωπαϊκής κωμωδίας, ένας καλλιτέχνης που απέδειξε πως το ταλέντο και η προσωπικότητα μπορούν να γεμίσουν μια ολόκληρη αίθουσα με γέλιο. Ένας θρύλος που, ακόμα και μέσα από ασπρόμαυρες εικόνες, καταφέρνει να φωτίζει τις μέρες μας.
