Όταν το είδα στα χέρια της, η καρδιά μου σταμάτησε – αυτό που έμοιαζε αθώο, έκρυβε κάτι πολύ πιο επικίνδυνο
Μια απλή βόλτα στο πάρκο. Παιδικά γέλια στον αέρα, φύλλα που ψιθυρίζουν με το αεράκι. Καθόμουν στο παγκάκι και απολάμβανα τη σπάνια ηρεμία, όταν η κόρη μου έτρεξε προς το μέρος μου, με μάτια που έλαμπαν από ενθουσιασμό:
— «Μαμά, κοίτα! Μοιάζει με μαλλί της γριάς!»
Στο μικρό της χεράκι κρατούσε κάτι που έμοιαζε με μια μαλακή, χνουδωτή μπάλα — σχεδόν γλυκιά στην όψη, λες και είχε πέσει από σύννεφο.
Αλλά κάτι μέσα μου αντέδρασε. Ένστικτο; Μητρική διαίσθηση; Δεν ξέρω. Της έπιασα το χέρι και φώναξα — χωρίς δεύτερη σκέψη. Μόνο τότε πρόσεξα: τα δαχτυλάκια της έτρεμαν ελαφρά. Η καρδιά μου πάγωσε. Δεν ήταν παιχνίδι. Δεν ήταν αθώο. Αυτό το «γλυκό χνούδι» μπορούσε, σε λάθος χέρια, να προκαλέσει πραγματικό κίνδυνο.
Τράβηξα μια φωτογραφία και αποφάσισα να τα γράψω όλα εδώ. Όχι για να τρομάξω — αλλά για να ενημερώσω.
Αυτό που κρατούσε η κόρη μου δεν ήταν τίποτα άλλο από μια γάλλη – ένας φυτικός σχηματισμός που μοιάζει με καρπός ή εξόγκωμα και δημιουργείται από ένα μικροσκοπικό έντομο: τη σφήκα γαλιγενή (Callirhytis seminator).
Οι σφήκες αυτές γεννούν τα αυγά τους πάνω σε δέντρα, κυρίως λευκές βελανιδιές. Οι προνύμφες εκκρίνουν μια χημική ουσία που κάνει το δέντρο να σχηματίσει γύρω τους αυτή την προστατευτική “σφαίρα” — ένα ζωντανό, φυσικό καταφύγιο μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάπτυξή τους.
Υπάρχουν πάνω από 1.900 είδη τέτοιων σφηκών. Μερικές από τις γάλλες που δημιουργούν μοιάζουν με φρούτα, άλλες με μικροσκοπικά έργα τέχνης.
Και ναι: δεν είναι τοξικές, δεν προκαλούν πρόβλημα με ένα απλό άγγιγμα.
Αλλά τα παιδιά… βάζουν τα πάντα στο στόμα τους.
Και κάθε αλλεργική αντίδραση, κάθε ευαισθησία, μπορεί να γίνει σοβαρή όταν δεν γνωρίζουμε τι αγγίζουν.