Ο Denis Jaffré, πρώην ναυτικός που έγινε μελισσοκόμος, ζούσε ανάμεσα στο βουητό των κυψελών και το άρωμα των αγριολούλουδων. Η ηρεμία όμως δεν κράτησε πολύ. Το 2017, οι κυψέλες του – η πηγή του εισοδήματός του – δέχτηκαν επίθεση από ασιατικές σφήκες, επιθετικά αρπακτικά που αποδεκάτισαν τις αποικίες μελισσών σε όλη την Ευρώπη. Μέσα σε λίγους μήνες, ο Denis έχασε τα μισά από τα μελίσσια του – πενήντα αποικίες εξαφανίστηκαν. «Τα φροντίζεις, τα βλέπεις να μεγαλώνουν και μετά, ξαφνικά, όλα καταστρέφονται», λέει.
Αντί να παραδοθεί, αποφάσισε να δράσει. Στο γκαράζ του, με ξύλο, παλιά βάζα και δίχτυα, δημιούργησε μια παγίδα για τις σφήκες. Αποτελούνταν από ένα δοχείο με δόλωμα που τις προσέλκυε και ένα θάλαμο με στενά κωνικά ανοίγματα – αρκετά μεγάλα για τις σφήκες, αλλά ασφαλή για μέλισσες και πεταλούδες. Μόλις έμπαιναν, τα αρπακτικά δεν μπορούσαν να ξεφύγουν.
Το 2019, η εφεύρεση του Denis κέρδισε μετάλλιο στον διαγωνισμό Lépine, αναδεικνύοντας την προσπάθεια ενός τοπικού μελισσοκόμου σε σημαντική καινοτομία για την προστασία του περιβάλλοντος. Η αποστολή του επεκτάθηκε: να κάνει την παγίδα διαθέσιμη σε μελισσοκόμους παγκοσμίως.
Το 2021 ίδρυσε την εταιρεία Jabeprode, συνδυάζοντας οικολογική υπευθυνότητα και τοπική χειροτεχνία. Αυτό που ξεκίνησε στο σαλόνι του, εξελίχθηκε σε εργαστήριο στο Bodilis, όπου μια ομάδα επτά ατόμων συναρμολογεί τις παγίδες με ακρίβεια και φροντίδα. «Δεν φτιάχνουμε απλώς ένα προϊόν – προστατεύουμε ζωές», λέει. Οι παγίδες Jabeprode έχουν εξαπλωθεί σε 18 χώρες της Ευρώπης και τραβούν το ενδιαφέρον ακόμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η εφεύρεση αντιμετωπίζει επικίνδυνα εισβλητικά είδη χωρίς να βλάπτει την τοπική βιοποικιλότητα, επαναφέροντας την ισορροπία της φύσης χάρη στην ανθρώπινη εφευρετικότητα. Ο Denis προωθεί τον υπεύθυνο έλεγχο των σφηκών, αποφεύγοντας τις τοξικές χημικές ουσίες και πειραματιζόμενος με ασφαλέστερες μεθόδους, όπως η χρήση διοξειδίου του θείου για την καταστροφή των φωλιών.
Ξεκίνησε επίσης εκστρατεία crowdfunding για την ανάπτυξη του εργαστηρίου και την περαιτέρω έρευνα γύρω από οικολογικά εργαλεία προστασίας των επικονιαστών. Πίσω από τη μέτρια πρόσοψη του εργαστηρίου κρύβεται μια μεγαλύτερη ιδέα: ο επαναπροσδιορισμός της αντίδρασης στις οικολογικές κρίσεις. Ο Denis πιστεύει στη δύναμη των ατόμων – από τους αγρότες έως τους ερασιτέχνες κηπουρούς – να προστατεύσουν τη βιοποικιλότητα. «Κάθε παγίδα στον κήπο ή κοντά στην κυψέλη έχει σημασία», τονίζει.
Το έργο του έχει σώσει χιλιάδες αποικίες μελισσών, έχει κερδίσει την προσοχή επιστημόνων και την αναγνώριση μελισσοκομικών ενώσεων. Παρά τη φήμη, ο Denis παραμένει ταπεινός: δεν τον ενδιαφέρουν τα χρήματα ή η δόξα – θέλει απλώς να ανταποδώσει στις δημιουργίες που του έδωσαν κάποτε ηρεμία. «Οι μέλισσες μας διδάσκουν υπομονή», λέει.